அவன், (தனக்குக்) கேடுதான் என்று சப்தமிட்டுக்கொண்டே,

நரகத்தில் நுழைவான்.

ஏனென்றால், நிச்சயமாக அவன் (இம்மையிலிருந்த காலமெல்லாம் மறுமையை மறந்து) தன் குடும்பத்தார்களுடன் மிக்க ஆனந்தமாக இருந்தான்.

மெய்யாகவே அவன் (தன் இறைவனிடம்) மீளவே மாட்டோம் என்றும் எண்ணிக் கொண்டிருந்தான்.

அது சரியன்று! நிச்சயமாக அவனுடைய இறைவன் அவனை உற்று நோக்கினவனாகவே இருந்தான்.

(மாலை) செம்மேகத்தின் மீது சத்தியமாக!

இரவின் மீதும், அது மறைத்துக் கொண்டிருப்பவைகளின் மீதும் (சத்தியமாக!)

பூரணச் சந்திரன் மீதும் (சத்தியமாக!)

(ஒரு நிலைமையிலிருந்து மற்றொரு நிலைமைக்கு) நிச்சயமாக நீங்கள் படிப்படியாகக் கடக்க வேண்டியதிருக்கின்றது.

ஆகவே, (இதனை மறுத்துக் கொண்டிருக்கும்) அவர்களுக்கு என்ன நேர்ந்தது? அவர்கள் இதனை நம்புவதில்லை.