وَمَا كَانَ صَلَاتُهُمْ عِنْدَ الْبَيْتِ اِلَّا مُكَاۤءً وَّتَصْدِيَةًۗ فَذُوْقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُوْنَ ( الأنفال: ٣٥ )
And not was
وَمَا كَانَ
இருக்கவில்லை
their prayer
صَلَاتُهُمْ
வழிபாடு/அவர்களுடைய
at
عِندَ
அருகில்
the House
ٱلْبَيْتِ
இறை ஆலயம்
except whistling
إِلَّا مُكَآءً
தவிர/சீட்டியடிப்பது
and clapping
وَتَصْدِيَةًۚ
இன்னும் கை தட்டுவது
So taste
فَذُوقُوا۟
சுவையுங்கள்
the punishment
ٱلْعَذَابَ
வேதனையை
because
بِمَا
எதன் காரணமாக
you used to
كُنتُمْ
இருந்தீர்கள்
disbelieve
تَكْفُرُونَ
நிராகரிக்கிறீர்கள்
Wa maa kaana Salaatuhum 'indal Baiti illa mukaaa anw-wa tasdiyah; fazooqul 'azaaba bimaa kuntum takfuroon (al-ʾAnfāl 8:35)
Abdul Hameed Baqavi:
அப்பள்ளியில் அவர்கள் புரியும் வணக்கமெல்லாம் சீட்டியடிப்பதும், கை தட்டுவதும் தவிர வேறில்லை! (ஆகவே மறுமையில் அவர்களை நோக்கி) "உங்கள் நிராகரிப்பின் காரணமாக (இன்றைய தினம்) வேதனையை சுவைத்துப் பாருங்கள்" (என்றே கூறப்படும்.)
English Sahih:
And their prayer at the House [i.e., the Ka’bah] was not except whistling and handclapping. So taste the punishment for what you disbelieved [i.e., practiced of deviations]. ([8] Al-Anfal : 35)