وَمَآ اَرْسَلْنَا فِيْ قَرْيَةٍ مِّنْ نَّبِيٍّ اِلَّآ اَخَذْنَآ اَهْلَهَا بِالْبَأْسَاۤءِ وَالضَّرَّاۤءِ لَعَلَّهُمْ يَضَّرَّعُوْنَ ( الأعراف: ٩٤ )
And not We sent
وَمَآ أَرْسَلْنَا
நாம் அனுப்பவில்லை
in a city
فِى قَرْيَةٍ
ஓர் ஊரில்
[of] any Prophet
مِّن نَّبِىٍّ
எந்த ஒரு நபியையும்
except We seized
إِلَّآ أَخَذْنَآ
தவிர/பிடித்தோம்
its people
أَهْلَهَا
அதில் வசிப்பவர்களை
with adversity
بِٱلْبَأْسَآءِ
வறுமையைக் கொண்டு
and hardship
وَٱلضَّرَّآءِ
இன்னும் நோயைக் கொண்டு
so that they may (become) humble
لَعَلَّهُمْ يَضَّرَّعُونَ
அவர்கள் பணிவதற்காக
Wa maaa arsalnaa fee qaryatim min Nabiyyin illaaa akhaznaaa ahlahaa bil baasaaa'i waddarraaa'i la'allahum yaddarra'oon (al-ʾAʿrāf 7:94)
Abdul Hameed Baqavi:
நாம் நபிமார்களை அனுப்பிவைத்த ஒவ்வொரு ஊர் மக்களையும் (அவர்கள் நபிமார்களை நிராகரித்து விட்டால்) அவர்கள் பணிந்து வருவதற்காக வறுமையைக் கொண்டும், நோயைக் கொண்டும் நாம் அவர்களைப் பிடிக்காமல் இருக்கவில்லை.
English Sahih:
And We sent to no city a prophet [who was denied] except that We seized its people with poverty and hardship that they might humble themselves [to Allah]. ([7] Al-A'raf : 94)