Skip to main content

ஸூரத்துல் அஃராஃப் வசனம் ௧௫௦

وَلَمَّا رَجَعَ مُوْسٰٓى اِلٰى قَوْمِهٖ غَضْبَانَ اَسِفًاۙ قَالَ بِئْسَمَا خَلَفْتُمُوْنِيْ مِنْۢ بَعْدِيْۚ اَعَجِلْتُمْ اَمْرَ رَبِّكُمْۚ وَاَلْقَى الْاَلْوَاحَ وَاَخَذَ بِرَأْسِ اَخِيْهِ يَجُرُّهٗٓ اِلَيْهِ ۗقَالَ ابْنَ اُمَّ اِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُوْنِيْ وَكَادُوْا يَقْتُلُوْنَنِيْۖ فَلَا تُشْمِتْ بِيَ الْاَعْدَاۤءَ وَلَا تَجْعَلْنِيْ مَعَ الْقَوْمِ الظّٰلِمِيْنَ  ( الأعراف: ١٥٠ )

And when
وَلَمَّا
போது
returned
رَجَعَ
திரும்பினார்
Musa
مُوسَىٰٓ
மூஸா
to his people
إِلَىٰ قَوْمِهِۦ
தன் சமுதாயத்திடம்
angry
غَضْبَٰنَ
கோபித்தவராக
and grieved
أَسِفًا
ஆவேசப்பட்டவராக, துக்கித்தவராக
he said
قَالَ
கூறினார்
"Evil is what
بِئْسَمَا
கெட்டுவிட்டது/எது
you have done in my place
خَلَفْتُمُونِى
நான் சென்றதற்குப்பிறகு செய்தீர்கள்/எனக்கு
from after me
مِنۢ بَعْدِىٓۖ
எனக்குப் பின்னர்
Were you impatient
أَعَجِلْتُمْ
அவசரப்பட்டீர்களா
(over the) matter
أَمْرَ
கட்டளையை
(of) your Lord?"
رَبِّكُمْۖ
உங்கள் இறைவனின்
And he cast down
وَأَلْقَى
எறிந்தார்
the tablets
ٱلْأَلْوَاحَ
பலகைகளை
and seized
وَأَخَذَ
இன்னும் பிடித்தார்
by head
بِرَأْسِ
தலையை
his brother
أَخِيهِ
தன் சகோதரனின்
dragging him
يَجُرُّهُۥٓ
இழுத்தார்/அவரை
to himself
إِلَيْهِۚ
தன் பக்கம்
He said
قَالَ
கூறினார்
"O son (of) my mother!
ٱبْنَ أُمَّ
என் தாயின் மகனே
Indeed the people
إِنَّ ٱلْقَوْمَ
நிச்சயமாக/சமுதாயம்
considered me weak
ٱسْتَضْعَفُونِى
பலவீனப்படுத்தினர்/என்னை
and were about (to)
وَكَادُوا۟
இன்னும் முற்பட்டனர்
kill me
يَقْتُلُونَنِى
கொல்வார்கள்/என்னை
So (let) not rejoice
فَلَا تُشْمِتْ
நகைக்கச் செய்யாதீர்
over me
بِىَ
என்னைக் கொண்டு
the enemies
ٱلْأَعْدَآءَ
எதிரிகளை
and (do) not place me
وَلَا تَجْعَلْنِى
ஆக்கிவிடாதீர்/ என்னை
with the people"
مَعَ ٱلْقَوْمِ
மக்களுடன்
(who are) wrongdoing"
ٱلظَّٰلِمِينَ
அநியாயக்காரர்கள்

Wa lammaa raja'a Moosaaa ilaa qawmihee ghadbaana asifan qaala bi'samaa khalaftumoonee mim ba'dee a-'ajiltum amra Rabbikum wa alqal alwaaha wa akhaza biraasi akheehi yajurruhoo ilaih; qaalab na umma innal qawmas tad'afoonee wa kadoo yaqtu loonanee; falaa tushmit biyal a'daaa'a wa laa taj'alnee ma'al qawmiz zaalimeen (al-ʾAʿrāf 7:150)

Abdul Hameed Baqavi:

(இதனைக் கேள்வியுற்ற) மூஸா கோபத்துடனும் துக்கத்துடனும் தன் மக்களிடம் திரும்பி வந்தபொழுது (அவர்களை நோக்கி) "நான் இல்லாத சமயத்தில் நீங்கள் செய்த இக்காரியம் மிகக் கெட்டது. உங்கள் இறைவனின் கட்டளை(யாகிய வேதனை)யை நீங்கள் அவசரப்படுத்துகிறீர்களா?" என்று கூறி (இறைவனின் கட்டளைகள் எழுதப்பட்ட கற்)பலகைகளை எறிந்துவிட்டு தன் சகோதரரின் தலை (முடி)யைப் பிடித்துத் தன் பக்கம் இழுத்தார். அ(தற்க)வர் "என் தாயின் மகனே! இந்த மக்கள் நிச்சயமாக என்னை பலவீனப்படுத்தி என்னைக் கொலை செய்து விடவும் முற்பட்டனர். (ஆதலால் நான் ஒன்றும் செய்ய முடியாமலாகிவிட்டது. ஆகவே, என்னை அவமானப்படுத்தி) எதிரிகள் சந்தோஷப்படுமாறு நீங்கள் செய்து விடாதீர்கள். (இந்த) அநியாயக்கார மக்களுடனும் என்னை சேர்த்து விடாதீர்கள்" என்று கூறினார்.

English Sahih:

And when Moses returned to his people, angry and grieved, he said, "How wretched is that by which you have replaced me after [my departure]. Were you impatient over the matter of your Lord?" And he threw down the tablets and seized his brother by [the hair of] his head, pulling him toward him. [Aaron] said, "O son of my mother, indeed the people overpowered me and were about to kill me, so let not the enemies rejoice over me and do not place me among the wrongdoing people." ([7] Al-A'raf : 150)

1 Jan Trust Foundation

(இதனையறிந்த) மூஸா தன் சமூகத்தாரிடம் கோபத்துடன், விசனத்துடன் திரும்பி வந்த போது; (அவர்களை நோக்கி) “நான் இல்லாத சமயத்தில் நீங்கள் செய்த இக்காரியம் மிகவும் கெட்டது; உங்கள் இறைவனுடைய கட்டளை (வேதனை)யைக் (கொண்டு வர) அவசரப்படுகிறீர்களா?” என்று கூறினார்; பின்னர் வேதம் வரையப் (பெற்றிருந்த) பலகைகளை எறிந்து விட்டு, தம் சகோதரர் (ஹாரூன்) உடைய தலை(முடி)யைப் பிடித்துத் தம் பக்கம் இழுத்தார். அப்போது (ஹாரூன்) “என் தாயின் மகனே! இந்த மக்கள் என்னை பலஹீனப்படுத்தி என்னை கொலை செய்யவும் முற்பட்டனர். ஆகவே (என்னுடைய) “பகைவர்களுக்கு என்மூலம் மகிழ்ச்சியை ஏற்படுத்தி விடாதீர்” இன்னும் என்னை அநியாயக் காரக் கூட்டத்தாருடன் சேர்த்துவிடாதீர்” என்று கூறினார்.