Skip to main content

ஸூரத்துல் அஹ்காஃப் வசனம் ௧௫

وَوَصَّيْنَا الْاِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ اِحْسَانًا ۗحَمَلَتْهُ اُمُّهٗ كُرْهًا وَّوَضَعَتْهُ كُرْهًا ۗوَحَمْلُهٗ وَفِصٰلُهٗ ثَلٰثُوْنَ شَهْرًا ۗحَتّٰىٓ اِذَا بَلَغَ اَشُدَّهٗ وَبَلَغَ اَرْبَعِيْنَ سَنَةًۙ قَالَ رَبِّ اَوْزِعْنِيْٓ اَنْ اَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِيْٓ اَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَعَلٰى وَالِدَيَّ وَاَنْ اَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضٰىهُ وَاَصْلِحْ لِيْ فِيْ ذُرِّيَّتِيْۗ اِنِّيْ تُبْتُ اِلَيْكَ وَاِنِّيْ مِنَ الْمُسْلِمِيْنَ   ( الأحقاف: ١٥ )

And We have enjoined
وَوَصَّيْنَا
நாம் உபதேசித்தோம்
(on) man
ٱلْإِنسَٰنَ
மனிதனுக்கு
to his parents
بِوَٰلِدَيْهِ
தன் பெற்றோருக்கு
kindness
إِحْسَٰنًاۖ
நன்மை செய்வதற்கு
Carried him
حَمَلَتْهُ
அவனை சுமந்தாள்
his mother
أُمُّهُۥ
அவனது தாய்
(with) hardship
كُرْهًا
சிரமத்துடன்
and gave birth to him
وَوَضَعَتْهُ
இன்னும் அவனை ஈன்றெடுத்தாள்
(with) hardship
كُرْهًاۖ
சிரமத்துடன்
And (the) bearing of him
وَحَمْلُهُۥ
அவனை சுமந்ததும்
and (the) weaning of him
وَفِصَٰلُهُۥ
இன்னும் அவனுக்கு பால்குடி மறக்கச் செய்ததும்
(is) thirty
ثَلَٰثُونَ
முப்பது
month(s)
شَهْرًاۚ
மாதங்களாகும்
until
حَتَّىٰٓ
இறுதியாக
when he reaches
إِذَا بَلَغَ
அவன் அடைந்து (விட்டால்)
his maturity
أَشُدَّهُۥ
தனது வாலிபத்தை
and reaches
وَبَلَغَ
இன்னும் அடைந்து(விட்டால்)
forty
أَرْبَعِينَ
நாற்பது
year(s)
سَنَةً
வயதை
he says
قَالَ
அவன் கூறுகிறான்
"My Lord
رَبِّ
என் இறைவா
grant me (the) power
أَوْزِعْنِىٓ
என்னை தூண்டுவாயாக
that I may be grateful
أَنْ أَشْكُرَ
நான் நன்றி செலுத்துவதற்கு(ம்)
(for) Your favor
نِعْمَتَكَ
உனது அருளுக்கு
which
ٱلَّتِىٓ
எது
You have bestowed
أَنْعَمْتَ
நீ அருள் புரிந்தாய்
upon me
عَلَىَّ
என்மீது(ம்)
and upon
وَعَلَىٰ
மீதும்
my parents
وَٰلِدَىَّ
என் பெற்றோர்
and that I do
وَأَنْ أَعْمَلَ
நான் செய்வதற்கும்
righteous (deeds)
صَٰلِحًا
நல்ல அமலை
which please You
تَرْضَىٰهُ
அதை நீ திருப்திபடுகின்றாய்
and make righteous
وَأَصْلِحْ
இன்னும் சீர்திருத்தம் செய்
for me
لِى
எனக்கு
among my offspring
فِى ذُرِّيَّتِىٓۖ
என் சந்ததியில்
indeed
إِنِّى
நிச்சயமாக நான்
I turn
تُبْتُ
திரும்பி விட்டேன்
to You
إِلَيْكَ
உன் பக்கம்
and indeed I am
وَإِنِّى
இன்னும் நிச்சயமாக நான்
of those who submit"
مِنَ ٱلْمُسْلِمِينَ
முஸ்லிம்களில் ஒருவனாவேன்

Wa wassainal insaana biwaalidaihi ihsaanan hamalathu ummuhoo kurhanw-wa wada'athu kurhanw wa hamluhoo wa fisaaluhoo salaasoona shahraa; hattaaa izaa balagha ashuddahoo wa balagho arba'eena sanatan qaala Rabbi aqzi'neee an ashkura ni'matakal lateee an'amta 'alaiya wa 'alaa waalidaiya wa an a'mala saalihan tardaahu wa aslih lee fee zurriyyatee innee tubtu ilaika wa innee minal muslimeen (al-ʾAḥq̈āf 46:15)

Abdul Hameed Baqavi:

மனிதன் தன்னுடைய தாய் தந்தைக்கு நன்றி செலுத்தும்படி நாம் அவனுக்கு நல்லுபதேசம் செய்தோம். அவனுடைய தாய், கஷ்டத்துடனேயே அவனை (கர்ப்பத்தில்) சுமந்திருந்து கஷ்டத்துடனேயே பிரசவிக்கின்றாள். அவள் கர்ப்பமானதிலிருந்து, இவன் பால்குடி மறக்கும் வரையில், முப்பது மாதங்கள் (மிக்க கஷ்டத்துடன்) செல்கின்றன. இவன் வாலிபமாகி நாற்பது வயதையடைந்தால் "என் இறைவனே! நீ என் மீதும், என் தாய் தந்தை மீதும் புரிந்த அருளுக்காக உனக்கு நான் நன்றி செலுத்தி, உன்னுடைய திருப்தியை அடையக்கூடிய நற்செயல்களைச் செய்யும்படி(யான நல்லறிவை) நீ எனக்குத் தந்தருள்வாயாக! எனக்கு உதவியாக இருக்கும்படி என்னுடைய குடும்பத்தை சீர்திருத்திவை. நிச்சயமாக நான் உன்னையே நோக்கினேன். (உனக்கு) முற்றிலும் வழிபட்டவர்களில் நானும் ஒருவன்" என்று கூறுவான்.

English Sahih:

And We have enjoined upon man, to his parents, good treatment. His mother carried him with hardship and gave birth to him with hardship, and his gestation and weaning [period] is thirty months. [He grows] until, when he reaches maturity and reaches [the age of] forty years, he says, "My Lord, enable me to be grateful for Your favor which You have bestowed upon me and upon my parents and to work righteousness of which You will approve and make righteous for me my offspring. Indeed, I have repented to You, and indeed, I am of the Muslims." ([46] Al-Ahqaf : 15)

1 Jan Trust Foundation

மனிதன் தன் பெற்றோருக்கு நன்மை செய்யும்படி உபதேசம் செய்தோம்; அவனுடைய தாய், வெகு சிரமத்துடனேயே அவனைச் சுமந்து வெகு சிரமத்துடனேயே அவனைப் பெற்றெடுக்கிறாள்; (கர்ப்பத்தில்) அவனைச் சுமப்பதும்; அவனுக்குப் பால் குடி மறக்கச் செய்வதும் (மொத்தம்) முப்பதுமாதங்களாகும். அவன் வாலிபமாகி, நாற்பது வயதை அடைந்ததும்| “இறைவனே! நீ என் மீதும், என் பெற்றோர் மீதும் புரிந்த நிஃமத்துக்காக, (அருள் கொடைகளுக்காக) நன்றி செலுத்தவும், உன்னுடைய திருப்தியை அடையக் கூடிய ஸாலிஹான நல்ல அமல்களைச் செய்யவும் எனக்கு அருள் பாலிப்பாயாக! (இதில் எனக்கு உதவுவதற்காக) என்னுடைய சந்ததியையும் ஸாலிஹானவர்களாக (நல்லது செய்பவர்களாக) சீர்படுத்தியருள்வாயாக! நிச்சயமாக நான் உன்பக்கமே திரும்புகிறேன்; அன்றியும், நான் முஸ்லிம்களில் நின்றுமுள்ளவனாக (உனக்கு முற்றிலும் வழிப்பட்டவனாக) இருக்கின்றேன்” என்று கூறுவான்.