وَضَلَّ عَنْهُمْ مَّا كَانُوْا يَدْعُوْنَ مِنْ قَبْلُ وَظَنُّوْا مَا لَهُمْ مِّنْ مَّحِيْصٍ ( فصلت: ٤٨ )
And lost
وَضَلَّ
இன்னும் மறைந்துவிடும்
from them
عَنْهُم
அவர்களை விட்டும்
what they were invoking
مَّا كَانُوا۟ يَدْعُونَ
அவர்கள் பிரார்த்தித்துக் கொண்டிருந்தவை
before before
مِن قَبْلُۖ
இதற்கு முன்னர்
and they (will) be certain
وَظَنُّوا۟
இன்னும் அறிந்து கொள்வார்கள்
(that) not for them
مَا لَهُم
தங்களுக்கு இல்லை
any place of escape
مِّن مَّحِيصٍ
தப்பிப்பதற்குரிய இடம் எதுவும்
Wa dalla 'anhum maa kaanoo yad'oona min qablu wa zannoo maa lahum mim mahees (Fuṣṣilat 41:48)
Abdul Hameed Baqavi:
இதற்கு முன்னர் அவர்கள் (இறைவனென) அழைத்துக் கொண்டிருந்தவைகளெல்லாம் அவர்களை விட்டும் மறைந்து போய்விடும். தங்களுக்குத் தப்ப வழியில்லை என்பதையும் அவர்கள் நன்கு அறிந்துகொள்வார்கள்.
English Sahih:
And lost from them will be those they were invoking before, and they will be certain that they have no place of escape. ([41] Fussilat : 48)