وَاِذَا حَضَرَ الْقِسْمَةَ اُولُوا الْقُرْبٰى وَالْيَتٰمٰى وَالْمَسٰكِيْنُ فَارْزُقُوْهُمْ مِّنْهُ وَقُوْلُوْا لَهُمْ قَوْلًا مَّعْرُوْفًا ( النساء: ٨ )
And when present
وَإِذَا حَضَرَ
வந்தால்
(at) the (time of) division
ٱلْقِسْمَةَ
பங்கு வைக்கும்போது
(of) the relatives
أُو۟لُوا۟ ٱلْقُرْبَىٰ
உறவினர்கள்
and the orphans
وَٱلْيَتَٰمَىٰ
இன்னும் அனாதைகள்
and the poor
وَٱلْمَسَٰكِينُ
இன்னும் ஏழைகள்
then provide them
فَٱرْزُقُوهُم
கொடுங்கள் அவர்களுக்கு
from it
مِّنْهُ
அதிலிரு ந்து
and speak
وَقُولُوا۟
இன்னும் கூறுங்கள்
to them
لَهُمْ
அவர்களுக்கு
words
قَوْلًا
சொல்லை
(of) kindness
مَّعْرُوفًا
நல்லது
Wa izaa hadaral qismata ulul qurbaa walyataamaa walmasaakeenu farzuqoohum minhu wa qooloo lahum qawlam ma'roofaa (an-Nisāʾ 4:8)
Abdul Hameed Baqavi:
(பாகப்) பிரிவினை செய்துகொள்ளும் இடத்திற்கு (பங்குதாரல்லாத) உறவினர்களோ, அனாதைகளோ, ஏழைகளோ வந்துவிட்டால், அவர்களுக்கும் அதிலிருந்து (ஏதும்) கொடுத்து, அவர்களுக்கு அன்பான வார்த்தைகளைக் (கொண்டு ஆறுதல்) கூறி (அனுப்பி) விடுங்கள்.
English Sahih:
And when [other] relatives and orphans and the needy are present at the [time of] division, then provide for them [something] out of it [i.e., the estate] and speak to them words of appropriate kindness. ([4] An-Nisa : 8)