وَاٰتُوا النِّسَاۤءَ صَدُقٰتِهِنَّ نِحْلَةً ۗ فَاِنْ طِبْنَ لَكُمْ عَنْ شَيْءٍ مِّنْهُ نَفْسًا فَكُلُوْهُ هَنِيْۤـًٔا مَّرِيْۤـًٔا ( النساء: ٤ )
And give
وَءَاتُوا۟
கொடுங்கள்
the women
ٱلنِّسَآءَ
பெண்களுக்கு
their dower
صَدُقَٰتِهِنَّ
மணக்கொடைகளை /அவர்களுடைய
graciously
نِحْلَةًۚ
கடமையாக
But if they remit
فَإِن طِبْنَ
அவர்கள் விரும்பினால்
to you
لَكُمْ
உங்களுக்கு
of anything
عَن شَىْءٍ
ஒரு சிறிதை
of it
مِّنْهُ
அதிலிருந்து
(on their) own
نَفْسًا
மனதால்
then eat it
فَكُلُوهُ
அதைப் புசியுங்கள்
(in) satisfaction
هَنِيٓـًٔا
இன்பமாக
(and) ease
مَّرِيٓـًٔا
மகிழ்ச்சியாக
Wa aatun nisaaa'a sadu qaatihinna nihlah; fa in tibna lakum 'an shai'im minhu nafsan fakuloohu hanee'am mareee'aa (an-Nisāʾ 4:4)
Abdul Hameed Baqavi:
நீங்கள் (திருமணம் செய்துகொண்ட) பெண்களுக்கு அவர்களுடைய "மஹரை" (திருமணக் கட்டணத்தை)க் கண்ணியமான முறையில் கொடுத்து விடுங்கள். அதிலிருந்து ஒரு சிறிதை அவர்கள் (தங்கள்) மனமாற உங்களுக்கு விட்டுக் கொடுத்தால் அதனை நீங்கள் மகிழ்ச்சியுடன் புசிக்கலாம்.
English Sahih:
And give the women [upon marriage] their [bridal] gifts graciously. But if they give up willingly to you anything of it, then take it in satisfaction and ease. ([4] An-Nisa : 4)