(பின்னர்) அவர், அவர்களுடைய கோயிலுக்குள் இரகசியமாகச் சென்றார். (விக்கிரகங்களுக்குப் படைக்கப்பட்ட பல வகை உணவுகள் இருக்கக் கண்டு, சிலைகளை நோக்கி) "நீங்கள் இவைகளை ஏன் புசிப்பதில்லை?

உங்களுக்கு என்ன (நேர்ந்தது)? நீங்கள் ஏன் பேசுவதில்லை?" என்று கேட்டு(ப் பதில் கிடைக்காததனால்,)

அவைகளைப் பலமாக அடித்துத் தாக்கி (நொறுக்கிவிட்டு வெளியில் சென்று) விட்டார்.

(திருநாள் கொண்டாடச் சென்றவர்கள் திரும்பி வந்து இதனைக் கண்டதும்) இப்ராஹீமிடம் ஓடி வந்து (அதைப் பற்றிக் கேட்கவே)

அவர், (அவர்களை நோக்கி) "உங்கள் கைகளால் சித்தரித்த பொம்மைகளை நீங்கள் வணங்குகிறீர்களா?

உங்களையும், நீங்கள் சித்தரித்த அவைகளையும் அல்லாஹ்வே படைத்தான்" என்றார்.

(அதற்கு அவர்கள் பதில் கூற வகையறியாது கோபம் கொண்டு,) "இவருக்காகப் பெரியதொரு (நெருப்புக்) கிடங்கை அமைத்து, அந்நெருப்பில் .அவரை எறிந்து விடுங்கள்" என்று கூறினார்கள்.

இவ்வாறு அவர்கள், அவருக்குத் தீங்கிழைக்கக் கருதினார்கள். எனினும், நாம் அவர்களையே இழிவுபடுத்தி விட்டோம்.

பின்னர், இப்ராஹீம் (அவ்வூரை விட்டு வெளிப்பட்டு,) "நான் என் இறைவனிடமே செல்கின்றேன். அவன் நிச்சயமாக எனக்கு நேரான வழியைக் காண்பிப்பான்" (என்று கூறி,)

"என் இறைவனே! நல்லோர்களில் (ஒருவரை) நீ எனக்கு(ச் சந்ததியாக) வழங்கி அருள் புரிவாயாக!" என்றார்.