Skip to main content

ஸூரத்துல்ஆல இம்ரான் வசனம் ௧௯௭

مَتَاعٌ قَلِيْلٌ ۗ ثُمَّ مَأْوٰىهُمْ جَهَنَّمُ ۗوَبِئْسَ الْمِهَادُ   ( آل عمران: ١٩٧ )

An enjoyment
مَتَٰعٌ
ஓர் இன்பம்
little
قَلِيلٌ
அற்பம்
then
ثُمَّ
பிறகு
their abode
مَأْوَىٰهُمْ
தங்குமிடம் அவர்களுடைய
(is) hell -
جَهَنَّمُۚ
நரகம்
[and] a wretched
وَبِئْسَ
இன்னும் கெட்டது
[the] resting place
ٱلْمِهَادُ
தங்குமிடம்

Mataa'un qaleelun summa maawaahum Jahannam; wa bi'sal mihaad (ʾĀl ʿImrān 3:197)

Abdul Hameed Baqavi:

(இது) அற்ப சுகமாகும். இதற்குப் பின்னர் அவர்கள் தங்குமிடம் நரகம்தான். அது தங்குமிடங்களில் மிகக்கெட்டது.

English Sahih:

[It is but] a small enjoyment; then their [final] refuge is Hell, and wretched is the resting place. ([3] Ali 'Imran : 197)

1 Jan Trust Foundation

(அது) மிகவும் அற்ப சுகம்; பிறகு அவர்கள் தங்குமிடம் நரகமே யாகும்; (இது) மிகவும் கெட்ட தங்குமிடமும் ஆகும்.