وَدَاوٗدَ وَسُلَيْمٰنَ اِذْ يَحْكُمٰنِ فِى الْحَرْثِ اِذْ نَفَشَتْ فِيْهِ غَنَمُ الْقَوْمِۚ وَكُنَّا لِحُكْمِهِمْ شٰهِدِيْنَ ۖ ( الأنبياء: ٧٨ )
And Dawud
وَدَاوُۥدَ
இன்னும் தாவூது
and Sulaiman
وَسُلَيْمَٰنَ
இன்னும் ஸுலைமானை
when they judged
إِذْ يَحْكُمَانِ
அவ்விருவரும் தீர்ப்பளித்த சமயத்தை நினைவு கூர்வீராக
concerning the field
فِى ٱلْحَرْثِ
விவசாயத்தின் விளைச்சலில்
when pastured
إِذْ نَفَشَتْ
நுழைந்த போது
in it sheep
فِيهِ غَنَمُ
அதில்/ஆடுகள்
(of) a people
ٱلْقَوْمِ
மக்களுடைய
and We were
وَكُنَّا
இருந்தோம்
to their judgment
لِحُكْمِهِمْ
அவர்களின் தீர்ப்பை
witness
شَٰهِدِينَ
நாம் அறிந்தவர்களாக
Wa Daawooda wa Sulaimaana iz yahkumaani fil harsi iz nafashat feehi ghanamul qawmi wa kunnaa lihukmihim shaahideen (al-ʾAnbiyāʾ 21:78)
Abdul Hameed Baqavi:
தாவூதையும் ஸுலைமானையும் (நபியாக அனுப்பி வைத்தோம்.) ஒருவருடைய ஆடுகள் மற்றொருவரின் பயிரை மேய்ந்துவிட்டது பற்றி (தாவூத், சுலைமான் ஆகிய) இருவரும் தீர்ப்புக் கூற இருந்த சமயத்தில் அவர்களுடைய தீர்ப்பை நாம் (கவனித்துப்) பார்த்துக் கொண்டிருந்தோம்.
English Sahih:
And [mention] David and Solomon, when they judged concerning the field – when the sheep of a people overran it [at night], and We were witness to their judgement. ([21] Al-Anbya : 78)