حَتّٰىٓ اِذَا بَلَغَ بَيْنَ السَّدَّيْنِ وَجَدَ مِنْ دُوْنِهِمَا قَوْمًاۙ لَّا يَكَادُوْنَ يَفْقَهُوْنَ قَوْلًا ( الكهف: ٩٣ )
Until
حَتَّىٰٓ
இறுதியாக
when he reached
إِذَا بَلَغَ
அவர் அடைந்தபோது
between
بَيْنَ
இடையில்
the two mountains
ٱلسَّدَّيْنِ
இரு மலைகள்
he found
وَجَدَ
கண்டார்
besides them besides them
مِن دُونِهِمَا
அவ்விரண்டிற்கும் முன்னால்
a community
قَوْمًا
ஒரு சமுதாயத்தை
not who would almost understand
لَّا يَكَادُونَ يَفْقَهُونَ
அவர்கள் எளிதில் விளங்க(முடிய)£து
(his) speech
قَوْلًا
பேச்சை
Hattaaa izaa balagha bainas saddaini wajada min doonihimaa qawmal laa yakaa doona yafqahoona qawlaa (al-Kahf 18:93)
Abdul Hameed Baqavi:
(அங்கிருந்த) இரு மலைகளின் இடைவெளியை அவர் அடைந்தபோது அவற்றிற்கு அப்பாலும் மக்கள் சிலரைக் கண்டார். அவர்களுடைய பேச்சு (எளிதில்) விளங்கக்கூடியதாக இருக்கவில்லை,
English Sahih:
Until, when he reached [a pass] between two mountains, he found beside them a people who could hardly understand [his] speech. ([18] Al-Kahf : 93)